Sezon başından bu yana Tanjeviç'e ve takıma yönelik eleştirilerin temel dayanak noktalarından birisi olan Marques Green'in Telekom'la oynanan yarı final serisi ilk maçındaki performansı bir çok kişiyi şaşırtmış olabilir. Maçın kırılma noktaları belki de El-Amin ardı arkası hiç kesilmeyecekmiş gibi isabetli şutlar atarken Marques Green'in oyuna girip onu bozması üstüne üstlük bir kaçı downtown dan yolladığı şutlarla bir kaç kez Telekom'un skorda Fenerbahçe'yi yakalama umutlarını tam zamanında kırarak maçı kopartmasıydı.
Bir anlamda sezon başından bu yana silik ve yumuşak oyun karakteri sebebiyle Fenerbahçe'lileri kızdıran Green maçın adamı oluverdi.
Aslında Solomon'un dönüşünden bu yana Green'in performansında ciddi bir çıkış var. Herşeyden önce Green'in Solomon'un gelişini hiç dert etmeyip kendisine biçilen yeni göreve çabucak adapte olmasını takdir etmek lazım. Onun iş ahlakının üst düzeyde olduğunu, parçası olduğu takım için elinden geleni yapabilmek için tüm bir sezon konsantrasyonunu üst düzeyde tutabilen bir yapısı olduğunu zaten biliyorduk.
Bir kere bir çok guarda ters gelebilen bir savunmacı, Euroleague'de oynadığı tüm maçlarda en az 1 kez top çalmış. Azımsanacak bir istatistik değil bu. Ama onun gibi yumuşak huylu bir oyuncuya takımınızı saha içerisinde organize etme görevini verirseniz özellikle Euroleague gibi maç kazanmak için oyunu çok sert oynamanız gereken, hücumda da delici ve agresif olamadığınızda potayı görebilme şansınızın bile olmadığı bir düzeyde başarılı olma şansınız mucizelere kalır.
Green'i saha içerisindeki hafızı ilan eden Tanjeviç'in geçen sezona kıyasla takımın özellikle Euroleague'de bir geri vitese atmasına sebeb olan kritik tercih hatası da buydu.
Green Fenerbahçe'ye faydalı olabilecek yetenekleri olan ve kendisine sunulan her görevin en iyi biçimde yerine getirmek için çalışacak çok iyi bir takım oyuncusu.
Ama özellikle Euroleague seviyesinde lideriniz oysa hedeflerinize ulaşacak derece agresif ve zor koşullarda maç kopartacak bir takım yaratamazsınız.
Bir anlamda sezon başından bu yana silik ve yumuşak oyun karakteri sebebiyle Fenerbahçe'lileri kızdıran Green maçın adamı oluverdi.
Aslında Solomon'un dönüşünden bu yana Green'in performansında ciddi bir çıkış var. Herşeyden önce Green'in Solomon'un gelişini hiç dert etmeyip kendisine biçilen yeni göreve çabucak adapte olmasını takdir etmek lazım. Onun iş ahlakının üst düzeyde olduğunu, parçası olduğu takım için elinden geleni yapabilmek için tüm bir sezon konsantrasyonunu üst düzeyde tutabilen bir yapısı olduğunu zaten biliyorduk.
Bir kere bir çok guarda ters gelebilen bir savunmacı, Euroleague'de oynadığı tüm maçlarda en az 1 kez top çalmış. Azımsanacak bir istatistik değil bu. Ama onun gibi yumuşak huylu bir oyuncuya takımınızı saha içerisinde organize etme görevini verirseniz özellikle Euroleague gibi maç kazanmak için oyunu çok sert oynamanız gereken, hücumda da delici ve agresif olamadığınızda potayı görebilme şansınızın bile olmadığı bir düzeyde başarılı olma şansınız mucizelere kalır.
Green'i saha içerisindeki hafızı ilan eden Tanjeviç'in geçen sezona kıyasla takımın özellikle Euroleague'de bir geri vitese atmasına sebeb olan kritik tercih hatası da buydu.
Green Fenerbahçe'ye faydalı olabilecek yetenekleri olan ve kendisine sunulan her görevin en iyi biçimde yerine getirmek için çalışacak çok iyi bir takım oyuncusu.
Ama özellikle Euroleague seviyesinde lideriniz oysa hedeflerinize ulaşacak derece agresif ve zor koşullarda maç kopartacak bir takım yaratamazsınız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder