14 Ekim 2009 Çarşamba

Bir geyiğin gerçeğe dönüşmesi


Fenerbahçe Zoran Erceg'le ilgileniyor dedikodusu bir internet geyiği olarak başladı zannediyordum. Sanırım bu konu o kadar çok konuşuldu ki taraflar birbirleriyle ilgilenmeye başladılar.
4 numaraya susamış Fenerbahçe'liler için şu an kim gelse Karl Malone muamelesi görür ama yine de Erceg bizim ihtiyacımız olan oyuncu mudur ? ve 6. yabancı oyuncuyu kadroya katmak doğru mudur ? sorularını sormadan olmuyor.
Öncelikle, yerel ligde 5 yabancı oyuncu sınırlaması varken 6. yabancı oyuncu tercihi risklidir. Zira Euroleague'de ve içeride farklı kadrolarla oynamak takım kimyası üzerinde bozucu etkiler yapabiliyor. Euroleague'de aldıkları süreler iyice kısalan yerli oyunculardan yerel ligde alacağınız verim düşebiliyor ya da zor maçların yükünü yabancı oyuncular çektikce o takımda zor zamanlarda maçları kopartıp almanızı sağlayacak aidiyet, savaşçılık gibi özellikler yumuşayıp, pörsüyebiliyor. Yine de koçun becerisi ve adaletli davranmasıyla bu sorunlar yaşanmayabilir.
Peki Erceg, bizim için doğru oyuncu mudur derseniz. orada durup düşünmek lazım. Bu yoklukta kadroya bir derinlik çeşitlilik getireceği yadsınamaz kaldı ki bu saatten sonra daha iyisini bulmak zor olurdu. Avrupa'da en iyiler ve kalbur üstü oyuncular zaten yerlerini bulmuş durumdalar, Real Madrit ve Barcelona gibi çuval dolusu transfer yapan takımların kadrolarında yapacakları traşlamadan bize faydası olacak oyuncu pek çıkmayacak gibi, Amerika'dan dökülecek oyuncuları beklemek bir tercih olabilirdi ama 4. numara tercihinde Tanjeviç'in kafasında yeni dünyadan gelecek uçan, kaçan, smaç yapıp şov yapan türden ama takım oyunundan bihaber, savunmada ve hücumda yardımlaşmayı pek önemsemeyen 4. numaralara yer yok.
Bu durumda, hem Euroleague tecrübesi olan hem basketbol tedrisatını Avrupa basketbolunda köklü bir geleneği olan Sırbistan'da almış hem de başarıya aç bir oyuncuyu tercih etmek doğru olabilir.
1985 doğumlu oyuncunun Olimpiakos'un genişten çok şişkin olarak değerlendirilebilecek kadrosunda gelişimi duraksadı ama hala kariyerindeki ikinci bir patlamayı yapabilir. Adriyatik'in son yıllardaki oyuncu fabrikası konumundaki takımı Zeleznik'le bir de Sırbistan kupası kazandıkları dönemde hayli iyi bir çıkış yapmıştı.
Yugoslav basketbolunun temel prensipleriyle eğitilmiş bir uzun oyuncu olarak, çabukluğu, yardımlaşmayı hem hücumda hem savunmada uygulamasıyla değerli bir takım oyuncusu. Yüksek post civarından iyi şut atar, pası ve driblingi 2.10'luk bir oyuncu için gayet iyidir.
Ama bu iyilerin yanısıra pota altı savaşlarına uzak durması, sertliğe pek dayanamaması gibi eksileride vardır.

Hiç yorum yok: